ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
به سحر که خفته در باغ، صنوبر و ستاره، تو به آبها سپاری همه صبر و خواب خود را؛ و رصد کنی ز هر سو ره آفتاب خود را. نه بنفشه داند این راز، نه بید و رازیانه! دم همتی شگرف است تورا در این میانه...