آفتابگردان
ریشههای ما به آب، شاخههای ما به آفتاب میرسند؛ ما دوباره سبز میشویم.
صندوق پست
اگر حرفی بود؛
تنها امکان ارسال نظر خصوصی وجود دارد
نام *
پست الکترونيک
سایت یا وبلاگ
پیام *
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
کد امنیتی *
ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته میشوند
نظر شما به هیچ وجه امکان عمومی شدن در قسمت نظرات را ندارد، و تنها راه پاسخگویی به آن نیز از طریق پست الکترونیک میباشد. بنابراین در صورتیکه مایل به دریافت پاسخ هستید، پست الکترونیک خود را وارد کنید.
به سحر که خفته در باغ، صنوبر و ستاره،
تو به آبها سپاری همه صبر و خواب خود را؛
و رصد کنی ز هر سو ره آفتاب خود را.
نه بنفشه داند این راز، نه بید و رازیانه!
دم همتی شگرف است تورا در این میانه...
منوی وبلاگ
خانه
وی کیست؟
چرا آفتابگردان؟
صندوق پست
خلاصه آمار
موضوعات
نامهها
(۱)
سفرها
(۱)
گفتوگوها
(۰)
چالشها
(۱)
ماهنامه
(۱)
زیر میکروسکوپ
(۰)
چندخطی
(۳)
آخرین مطالب
ادبیات فارسی >>>>>
چرا امید نداشته باشم؟
روز هجران و شب فرقت یار آخر شد
فروردین 04
13 لبخند 1403
شروع مجدد
آرشیو مطالب
ارديبهشت ۱۴۰۴
( ۳ )
فروردين ۱۴۰۴
( ۳ )