مژهها و چشم یارم به نظر چنان نماید
که میان سنبلستان چرد آهوی ختایی
بعضی ابیات رو که میخونم، اینجوریام که واقعا چطور همچین تشبیهی به ذهن شاعر رسیده؟ چقدر خلاقیت... چقدر حضور ذهن...
خدایی کجای دنیا جز ایران همچین آثار ادبی غنی و قشنگی داره؟
پ.ن: شعر از عراقی.
